De laatste tijd krijgen wij in de tandtechniek steeds meer te maken met concurentie uit het Verre Oosten, worden er reizen voor rehabilitaties naar goedkope voormalige Oostbloklanden georganiseerd en klaagt iedereen steen en been over dit verschijnsel. Maar hebben wij daar eigenlijk wel gelijk in?
Moeten wij toch niet wat meer onze hand in eigen boezem steken? Het is namelijk een hele tijd erg goed gegaan met ons werk maar nu beginnen patiënten toch steeds meer te denken: Waar besteed ik mijn geld aan en wat krijg ik er voor terug?
