In de laatste decennia is veel aandacht besteed aan de veranderingen in de wereld van georganiseerde arbeid. De veranderingen betreffen niet alleen de inhoud (onder meer sterk beïnvloed door de informatisering), maar ook de algemene organisatie van de arbeidsmarkt op meso- en op macroniveau. Op Europees vlak werd een proactief tewerkstellingsbeleid gevoerd dat in 2000 uitmondde in de gekende Lissabon-verklaring. Vooral omwille van economische motieven – de concurrentiepositie ten aanzien van de opkomende economieën (met name de BRIC-landen: Brazilië, Rusland, India en China) – wil de Europese Unie werk maken van meer én beter werk. De werkzaamheidsgraad van de actieve bevolking moet in de komende 10 jaar tot 2010 toenemen in het algemeen tot 70%, voor vrouwen tot 60% en voor de ouderen boven de 50 jaar tot 50%.
