Doel: In de huidige studie werd onderzoek gedaan naar de kennis van kankersymptomen, de adequaatheid van medisch hulpzoekgedrag en de psychosociale voorspellers van dit gedrag onder Nederlandse 55-plussers.Methode: Deze longitudinale studie werd uitgevoerd binnen een pretest-posttest design. Deelnemers (N= 493) werden per e-mail verzocht twee online vragenlijsten in te vullen. Kennis van kankersymptomen werd gemeten aan de hand van herinnering (recall) en herkenning (recognition). Verschillen tussen demografische groepen en voorspellers van medisch hulpzoekgedrag werden geanalyseerd.Resultaten: De herkenning van kankersymptomen was aanzienlijk hoger dan de herinnering. Vrouwen, samenwonenden, hoger opgeleiden en individuen met ervaring met kanker hadden de meeste kennis van kankersymptomen. Tijdig medisch hulpzoekgedrag was adequaat voor chronische symptomen, maar onvoldoende voor urgente symptomen. Weinig ervaring met kanker, weinig waargenomen nadelen en een hoge intentie aangaande medisch hulpzoekgedrag bleken het medisch hulpzoekgedrag significant te voorspellen. De invloed van herkenning van kankersymptomen werd gemedieerd door motivationele factoren, terwijl er geen causale relatie was tussen herinnering en tijdig medisch hulpzoekgedrag.Conclusie: Herkenning van kankersymptomen is een sterkere voorspeller van medisch hulpzoekgedrag dan herinnering. Aangezien de invloed van herkenning werd gemedieerd door motivationele factoren, is het aan te bevelen in toekomstige interventies zowel kennis als motivationele factoren te beïnvloeden. Toekomstige interventies moeten daarnaast worden gericht op minder bekende kankersymptomen en symptomen waarbij medisch hulpzoekgedrag veelvuldig wordt uitgesteld.
