Behandeling en preventie van verslaving was tot ver in de afgelopen eeuw georganiseerd op confessionele grondslag. Aan het begin ervan telden katholieke en protestants-christelijke drankbestrijdingsorganisaties honderdduizenden leden, naast natuurlijk de op socialistisch-ideologische gebaseerde ‘Blauwe knoop’. De samenleving deconfessionaliseerde echter en aan het eind van de eeuw had de katholieke drankbestrijdingsorganisatie Sobriëtas nog maar zo weinig leden over, dat men besloot de vereniging op te heffen. Maar er bleef wel een stichting, met vooral een fondsbeherende taak. Die viert nu dat het precies honderd jaar geleden is dat in het Limburgse Heer het eerste verpleeghuis voor katholieke drankzuchtigen werd gesticht. Dit reddingswerk voor verslaafden wordt beschreven in deze bijdrage.
