‘Een verspilling van belastinggeld’, zo noemde het National Institute of Mental Health (NIMH, een van Amerika’s grootste subsidieverstrekkers) studies naar psychopathologie die gebruikmaken van kandidaat-genen. De term kandidaat-gen heeft betrekking op enkele genen die mogelijk direct, en/of in interactie met de omgeving, in verband staan met psychopathologie (voorbeelden daarvan zijn de
DRD4, DRD2, 5-HTT, MAOA en
COMT). Deze genen hebben verschillende veelvoorkomende varianten, ofwel polymorfismen, die invloed op de expressie van dit gen hebben. Bijvoorbeeld, het
MAOA-gen (welke codeert voor het
MAOA-enzym dat onder meer dopamine en serotonine afbreekt) heeft een ‘low-functioning’- en een ‘high-functioning’-allel. Vergeleken met het ‘high-functioning’-allel zorgt het ‘low-functioning’-allel voor verlaagde gen-expressie, minder
MAOA, vervolgens meer dopamine en serotonine in de hersenen, en meer agressie in dragers van dit allel, vooral in combinatie met risico’s uit de omgeving (Byrd en Manuck
2014; Vernaleken et al.
2015). …