De meeste pijngedachten kun je beter wat luchtig opvatten en ze dan loslaten. Schijnbaar zwaarwichtige gedachten zoals ‘door de pijn ben ik een mislukte ouder’ zou je met een glimlach tegemoet kunnen leren treden want een gedachte is maar een gedachte. Bij sommige gedachten lukt dat gemakkelijker dan bij andere. Neem bijvoorbeeld de gedachte ‘ik ben een banaan’. Als je hieraan denkt, merk je misschien dat deze gedachte je weinig doet. Je moet er misschien om lachen. Waarom? Omdat je de onzin van deze gedachte inziet. Maar als je chronische pijn hebt en je denkt ‘ik ben een mislukkeling’, dan hecht je daaraan ineens wel belang! Waarom? Omdat je in de loop van de tijd steeds vaker aan deze gedachte bent gaan vasthouden en je hem steeds serieuzer bent gaan nemen. Terwijl deze gedachte ook maar een gedachte is net als ‘ik ben een banaan’.
