Het is niet altijd eenvoudig om een duidelijke scheidslijn te trekken tussen het normale fysiologisch proces van veroudering en ziekte. Dit geldt ook wanneer we kijken naar de veranderingen die met toenemende leeftijd optreden in de glucosestofwisseling en de daarbij betrokken organen. De pathogenese van diabetes mellitus type 2, los gezien van veroudering, stoelt op twee pijlers, de ontwikkeling van insulineresistentie en de progressieve verslechtering van bètacelfunctie. De factoren die hieraan bijdragen zijn onder te verdelen in:
