Plaats van handeling: collegezaal met enkele honderden bachelorstudenten psychologie. Onderwerp: psychologische diagnostiek. Nadat ik ze tot stilte heb gemaand, bespreek ik drie databronnen van de psychodiagnostiek: observeren, onderzoeksgesprekken voeren en psychologische tests gebruiken. Elk klinisch contact begint met kijken naar de patiënt, ik beklemtoon het belang van observatie door de diagnosticus en geef als voorbeeld de diagnostiek van een stemmingsstoornis waarbij je vaak kunt observeren dat de gravitatie het lichaam van een depressieve patiënt meer beïnvloedt dan dat van degene die niet wordt gehinderd door een stemmingsstoornis.
