Onze hulpverlenerstuin is zo langzamerhand keurig aangeharkt. We hebben zorgplannen, behandelprotocollen, richtlijnen, handelingsplannen en niet te vergeten diagnosebehandelcombinaties. We zijn bijna klaar, lijkt het wel. Nu alles netjes volgens plan uitvoeren en iedereen is tevreden. Iedereen? Ondanks ons prachtig arsenaal aan voorschriften en hulpmiddelen zijn er nog steeds kinderen met ernstige problemen. Zij kregen wel een behandeling, maar hadden daar niets aan of in ieder geval niet genoeg. Drie tot vier van de tien kinderen die bij ons in behandeling komen, worden niet beter. Dat blijkt steeds weer als de effectiviteit van onze mooie behandelprotocollen wordt onderzocht.
