Eind jaren ’80 werd de adviesgroep Vrouwenhulpverlening (VHV) van het toenmalige ministerie van Welzijn, Volksgezondheid en Cultuur, waarvan ik lid was, gevraagd te adviseren over de integratie van VHV in de reguliere gezondheidszorg. VHV was toen vooral emancipatorisch van aard en vond plaats in groepsverband in het ‘alternatieve circuit’. Zelfhulpgroepen maakten er een belangrijk deel van uit. Twintig jaar later vraagt het Tijdschrift voor Psychotherapie mij tot mijn vreugde een boek te recenseren met de titel ‘Therapiegroepen voor vrouwen. Van actie naar professie’. Zou de integratie geslaagd zijn? Dit boek is het vierde in de sympathieke en toegankelijke serie ‘Groepspraktijk: psychotherapie en groepen’.
