Vijftig jaar gezondheidslichting en -opvoeding (GVO) in Nederland roept de vraag op hoe dat elders in Europa was.1,2 De Nederlandse GVO was (en is vaak) sterk ingebed in en gedomineerd door de Angelsaksische benadering van gezondheidsbevordering, waarin Engeland, het Engelstalige deel van Canada en de VS een hoofdrol spelen. De referenties in eerdere historische overzichten in TSG maken dat overduidelijk.1,2 In Frankrijk, delen van Zwitserland, Franstalige Canada en Wallonië had de ontwikkeling van GVO een eigen karakter, waar we door de taalbarrie` re vaak weinig vanaf weten. En omgekeerd geldt dit ook voor de ‘pays l’ espace franco phone’ die vaak minder de Angelsaksische bronnen willen of kunnen raadplegen.
