De afgelopen 25 jaar is er veel onderzoek gedaan naar de impact van ziekte op de kwaliteit van leven, ook die van tandheelkundige ziekten daarop. Zo is bijvoorbeeld in 1989 onderzocht of een aandoening als TMD (temporomandibulaire disfunctie) meer of minder effect heeft op het dagelijks leven dan hartproblematiek. Voor tandartsen niet geheel onverwacht kwamen de onderzoekers tot de conclusie dat TMD-patiënten wat betreft slaap, sociale interactie, intellectueel functioneren en communicatie meer gehandicapt zijn dan hartpatiënten.
