Bij de evaluatie van gezondheidsrisico’s aan stofblootstelling speelt traditioneel een aantal aspecten een rol: de hoeveelheid massa, de partikelgrootte, de vorm, de chemische eigenschappen en de biologische activiteit. Er speelt zich op microniveau een veelheid van interacties af, waarvan we ons meestal geen voorstelling maken. Traditionele voorbeelden zijn de macrofaag die een naaldvormig asbestdeeltje niet kan omsluiten, waarbij celinhoud lekt en celdood optreedt, die leidt tot ontstekingsreacties in het interstitium en herhaling van de (weer tot mislukking gedoemde) fagocytose.
