Onderwerp: Het terugdringen van langdurig ziekteverzuim.
Doel: Onderzoeken van de effectiviteit van gestructureerde vroegtijdige begeleiding onder medewerkers met verhoogd risico op langdurig toekomstig ziekteverzuim, in het voorkomen en/of verminderen van ziekteverzuim. Het experiment was gericht op de timing van de interventie, d.w.z. behandeling voordat ziekteverzuim daadwerkelijk plaatsvindt.
Soort onderzoek: In deze RCT werden medewerkers met een verhoogd risico op langdurig ziekteverzuim geselecteerd op basis van een screeningsvragenlijst. 299 personen met een verhoogd risico op langdurig ziekteverzuim in de toekomst werden willekeurig toegewezen aan een experimentele groep (n=147) of een controlegroep (n=152). De experimentele groep kreeg vroegtijdige begeleiding van de bedrijfsarts, in sommige gevallen gevolgd door een gerichte interventie. De controlegroep ontving gebruikelijke zorg (‘care as usual’).
Resultaten: Een aangepaste intention-to-treat-analyse liet significante verschillen (p=0,007) zien in totale ziekteverzuimduur over een jaar follow- up tussen de experimentele (gemiddelde 18,98; SD 29,50) en controlegroep (gemiddelde 31,13; SD 55,47).
Conclusie: Vroegtijdige begeleiding door de bedrijfsarts van medewerkers met een verhoogd risico op langdurig toekomstig ziekteverzuim draagt bij aan het verminderen van totaal ziekteverzuim.
