Het meest gebruikte instrument voor de WAO-beoordeling, het beoordelingsgesprek, is zeer matig ontwikkeld. De druk op een valide en betrouwbare beoordeling zal nog sterker toenemen als de plannen van het kabinet doorgang vinden. Er bestaan wel aanzetten tot de ontwikkeling van een valide instrument in de vorm van modellen voor gespreksvoering. Deze worden in dit artikel beschreven: welke bestaan er, waarop ze zijn gebaseerd, wat zijn de overeenkomsten en verschillen? Gevonden zijn de belastbaarheid gerichte beoordeling, het Methodisch BeoordelingsGesprek en de MultiCausale Analyse. Onderzocht is wat de gemeenschappelijke principes en praktijken van deze modellen zijn en wat de technische en principiële verschillen zijn. De modellen blijken alle te zijn gebaseerd op de ervaring van toepassers en geen van alle goed gevalideerd. Ze zijn alle gebaseerd op een complex van juridische, medische en psychologische uitgangspunten. Verschillen tussen de modellen van gespreksvoering blijken minder groot dan de overeenkomsten. De door de opstellers gehanteerde uitgangspunten worden besproken tegen de achtergrond van wetenschappelijke literatuur. Er zijn voornamelijk indirecte argumenten voor de aangenomen uitgangpunten. Door middel van ontwikkeling en onderzoek in de praktijk kan dit deel van het vak op een hoger niveau van professionaliteit worden gebracht.
