De locatie (dierentuin Artis) en de titel van dit congres, georganiseerd door de Vereniging voor Korte Dynamische Psychotherapie (VKDP), moeten een kolfje naar de hand zijn geweest van ingewijden in de Davanloo-methode. Davanloo werd zelf door Osimo (1994) beschreven als ‘een roofdier of luipaard in zijn natuurlijke omgeving, geleid door een onfeilbaar instinct dat steeds weet welke kant op te gaan en welke strategie te kiezen om zijn doel te bereiken.’ Ook in zijn therapieën zijn er veel verwijzingen naar roofdieren, beesten en monsters als metaforen van de primitieve, onbewuste sadistische organisatie die onder controle gehouden wordt door een hardvochtig, zelfbestraffend superego bij patiënten behept met een persoonlijkheidsstoornis.
