De Nederlandse pioniers op het gebied van de gezondheidszorg voor de werkende mens in de periode 1850–1950 omvatten drie generaties: de 19e-eeuwse hygiënisten, waarvan bij bedrijfsartsen Samuel Sr Coronel (1827–1892) de meeste bekendheid geniet, de vroeg 20e-eeuwse sociaal-geneeskundigen met Louis Heijermans (1873–1938) als prominent vertegenwoordiger en de eerste generatie bedrijfsartsen met G.C.E. Burger (1896–1979) als exponent. Deze drie pioniers hebben niet alleen gemeen dat ze geneeskundige zijn, zij zijn allen ook auteurs/redacteurs van handboeken. Wanneer dit laatste als criterium mag gelden voor het belang voor ons vakgebied, dan moet aan deze reeks nog de naam worden toegevoegd van Frederik Willem Westerouen van Meeteren.
