Het recente boek van Ap Dijksterhuis, Het slimme onbewuste (2007), heeft mij aan het denken gezet. Is die wetenschappelijke wijze om het onbewuste te beschouwen in tegenspraak tot Freud zoals hij stelt, of is ze compatibel met hem en vind je zelfs de essentie ervan in zijn publicaties? Om die vraag te beantwoorden ga ik als volgt te werk. Eerst zal ik in grote lijnen beschrijven wat de tendens is van Dijksterhuis’ opvattingen. Vervolgens kijk ik hoe dergelijke ideeën zich verhouden tot die van Freud. In concreto betekent het dat ik zaken bij Freud releveer die een bredere opvatting van het onbewuste laten zien dan dat het slechts een verzameling van verdrongen psychische inhouden zou vormen. Mijns inziens heeft Dijksterhuis met zijn stelling over Freud dus ongelijk.
