Emotieregulatie verwijst naar de pogingen die men onderneemt om invloed uit te oefenen op welke emoties men voelt, wanneer men die voelt en hoe deze emoties worden ervaren en uitgedrukt. Wanneer we spreken van emotieregulatie, kan dit zowel gaan om het zorgen voor een goed gevoel als het ‘controleren’ van een slecht gevoel. Kinderen kunnen verschillende strategieën aanwenden om hun emoties te reguleren, en het leren van deze emotieregulatiestrategieën kan dan ook beschouwd worden als een belangrijke component van een succesvolle ontwikkeling bij kinderen. Zowel intrapersoonlijke factoren, zoals het temperament van het kind, als interpersoonlijke factoren, zoals de familiale context, spelen een rol bij de ontwikkeling van emotieregulatie. Emotieregulatie kan worden gezien als een centraal mechanisme voor de verklaring van welbevinden en psychische problemen bij kinderen en jongeren.