Een huisarts meldt ons de volgende ervaring:
‘April 2002. Mevrouw A komt op mijn spreekuur. Zes weken tevoren is bij haar een hypothyreoïdie geconstateerd. Zij was moe en snapte niet goed waar dat van kwam: ze had nu immers een leuke baan. Ruim een jaar geleden had zij overspannen thuis gezeten, zij was toen ook down en moe, maar deze moeheid was heel anders. Intussen was zij ook bij de bedrijfsarts geweest. Deze had haar voor deze aandoening direct 13 weken ziekteverlof gegeven, want ‘dat staat standaard voor hypothyreoïdie’. Mevrouw A is nogal aangeslagen door het vooruitzicht zo lang niet te kunnen werken. Zij heeft een baan in het onderwijs, dus ze kan pas na de zomervakantie weer beginnen.
