Droge eikel

De man tegenover mij had wat tobberigs. Hij was van middelbare leeftijd en sprak met een licht buitenlands accent. Hij kwam mij bekend voor en terugkijkend in de papieren zag ik dat ik hem in het verleden gedurende enige tijd gezien had met nekklachten. Op mijn vraag hoe het daar nu mee ging, antwoordde hij dat die problemen goed hanteerbaar waren, maar dat hij nu voor iets anders kwam. Inderdaad bleek uit de verwijsbrief van de huisarts dat deze hem dit keer doorstuurde met de vraagstelling of er sprake kon zijn van de ziekte van Sjögren, een aandoening die vaak gekenmerkt wordt door droge slijmvliezen, spier-en gewrichtsklachten en vermoeidheid. Anamnestisch bleek hij inderdaad dikwijls het gevoel te hebben dat er zand in zijn ogen zat en regelmatig last te hebben van een droge mond. De meeste last had hij echter van een droge eikel. Verschillende malen tijdens de anamnese kwam hij hierop terug. De rest van de anamnese en ook het lichamelijk onderzoek leverde verder weinig aanknopingspunten op. Aan het eind van het consult maakte ik daarom een aantal specifieke testen afspraken voor hem waaronder een traanvochtmeting, speekseltest en labonderzoek. Voordat hij de spreekkamer verliet, vroeg hij of ik hem in afwachting van de uitslagen toch niet al iets kon voorschrijven voor zijn droge eikel. Ik adviseerde hem een simpel lubricans, dat hij in de drogist zou kunnen kopen. …