David Cameron verbaasde vriend en vijand in aangename zin toen hij in 2010 zijn sociale agenda onder de naam van Big Society bekend maakte. Een actieve inzet om de sociale cohesie te herstellen, benadrukking van civil society waardoor burgers weer een nadrukkelijke plaats in de samenleving krijgen, waar tegelijkertijd meer inzet van die burgers wordt verwacht.
Bij dit alles hoort een bepaalde houding van de overheid, zo stelde Cameron: terugtrekken, stimuleren, uitdagen, verbinden. Het mag niet verwonderen dat een dergelijk overheidsklimaat Family Group Conferencing in een stevigere positie zet.
Marilyn Taylor beschrijft de relatie tussen Big Society en de FGC.
