Ik belde met een vriendin. Het ging over een bestuurlijk vraagstuk of beter: over het opheffen van een vereniging (waar die vriendin voorzitter van was) en wie dat moest gaan vertellen aan zusterverenigingen. De leden van de op te heffen vereniging vonden dat ik dat moest doen, omdat ik bestuurslid was van de stichting waarin de vereniging was overgegaan. Daar was ik het niet mee eens; een bestuurslid van die vereniging moest dat zelf maar doen, vond ik. Of we doen dat samen. Daar had vriendin wel oren naar.
