Het begon bijna twintig jaar geleden met de vraag of hij een lezing wilde geven over loslaten. En dat onderwerp liet Chiel Egberts niet meer los. Jaren van denken en schrijven erover resulteerden in het concept van de ‘driehoekskunde’, de nauwe onderlinge verwevenheid van cliënt, familie en beroepskrachten. Inmiddels heeft de driehoekskunde ook zijn intrede gedaan in de ouderenzorg (zie de rubriek ‘Kleinbeeld’ in dit nummer). Redacteur Theo Royers sprak met Egberts over zijn opvattingen en wat die betekenen voor de zorgpraktijk.
