Er gebeuren rare dingen in therapieland. Voor niet-therapeuten geen groot nieuws. Dat wisten zij allang. Binnen ons landschap onderscheiden wij ‘het werkveld’ en ‘de werkvloer’. De suggestie van noeste buitenarbeid als vanzelfsprekend verbonden met de properheid van geschrobde vloeren en de geur van boenwas. Er wordt gewerkt, hard gewerkt. Op veel verschillende manieren. De werkers, zowel buiten als binnen, vertonen dan ook een buitengewoon rijk geschakeerde verscheidenheid. Of verdeeldheid. Soms heeft dat vreemde gevolgen.
