‘Communicatieadvies moet bij de context passen’

“Mijn belangstelling voor onderzoek naar communicatie in de huisartsenpraktijk is gestart vanuit verbazing over het feit dat mijn beeld van een goede dokter, niet overeenkwam met wat volgens de boekjes een goede dokter zou zijn.” Wemke Veldhuijzen trof tijdens haar coschappen een huisarts die een patiënt met borstkanker die rugpijn had, geruststelde dat het wellicht spierklachten waren. Tegen Veldhuijzen vertelde de arts dat het heel goed uitzaaiingen konden zijn, maar dat hij dat niet vertelde om haar niet te bang te maken, zodat ze niet naar de radioloog zou durven. Ook trof ze een orthopeed die bij een patiënt met knieklachten vrijwel meteen akkoord ging met het verzoek van de patiënt om te opereren, terwijl hij eigenlijk vond dat starten met fysiotherapie zinvoller zou zijn en een operatie altijd nog kon. “Ik had geleerd dat de autonomie bij de patiënt lag. De eerste arts handelde heel paternalistisch, anders dan me geleerd was, maar hij was wel erg betrokken bij de patiënt. De ander volgde keurig de patiënt, maar daar voelde ik niet de betrokkenheid.” …