Voor de meeste psychische stoornissen bij kinderen en adolescenten is een behandeling met psychologische methoden de eerste en vaak ook enige keus. Gedragswetenschappers en psychiaters kunnen daarvoor een beroep doen op een arsenaal aan therapieën, waarvan de meeste behoren tot een van de volgende categorieën: psychodynamische psychotherapie, cliëntgerichte (of: experiëntiële) psychotherapie, (cognitieve) gedragstherapie, of systeemtherapie. Aanvankelijk hebben de verschillende methoden zich los van elkaar ontwikkeld, met elk eigen beroepsverenigingen, opleidingen en vakliteratuur. Het onderling verkeer tussen de groepen was lange tijd vooral negatief, al zijn er altijd wel mensen geweest die wilden onderzoeken of er iets van een andere school te leren viel.
