In dit boek wordt de wetenschappelijke status van orthopedagogiek bediscussieerd. Besproken wordt de plaats van de orthopedagogiek binnen de sociale wetenschappen, de ontwikkeling van de orthopedagogiek in Nederland en Vlaanderen, en de verwetenschappelijking van de orthopedagogiek (hoofdstukken 1-3). Deze beschrijving van de algemene theorievorming in de orthopedagogiek wordt afgewisseld met het maken van een keuze (hoofdstuk 4). Voorgesteld wordt een algemene orthopedagogiek te beschrijven die gericht is op het verbeteren van het handelen van opvoeders in moeilijke situaties; een praktische wetenschap dus. In deze beschrijving neemt het begrip handelen een centrale plaats in en wel op drie niveaus (p. 113): het gaat om een kind dat moet leren effectief en verantwoord te handelen; het gaat om een opvoeder die in verlegenheid raakt omdat hij niet weet hoe te handelen om in een moeilijke situatie dat doel te bereiken; en er is een professionele hulpverlener die zich afvraagt hoe te handelen om een aanpak te vinden die zo’n opvoedingsimpasse doorbreekt.
