Vanaf het begin van de jaren 90 is de centrale missie van de arbodienstverlening de aanpak van ziekteverzuim en arbeidsongeschiktheid. Te lang hadden werkgevers, werknemers en politici de ogen gesloten voor de ‘Hollandse ziekte’, het gemak waarmee werknemers verzuimen en het groeiend leger WAO’ers. Mensen moeten hun eigen verantwoordelijkheid weer oppakken in plaats van hun problemen op de collectiviteit af te wentelen. Doorgeschoten controle-mechanismen en een overspannen beroep op de ‘eigen verantwoordelijkheid’ van de werknemer leiden echter tot een nieuwe verhulling voor de problematiek van mensen die niet kunnen voldoen aan de hoge eisen die de moderne arbeidsomgeving stelt.