Annetje woont bij ons in het dorp en ik tref haar regelmatig in het park, als we onze honden uitlaten. Haar oude, bijna blinde en dove Teckelvrouwtje is helemaal verliefd op mijn uit de kluiten gewassen Duitse Herder, maar die ziet haar nauwelijks staan. Ze is hem duidelijk een maatje te klein. Annetje heeft altijd iets te vertellen. Ik ben in de drie jaar dat we regelmatig samen op een bankje zitten, al heel wat van haar te weten gekomen. Vandaag staat haar mond ook weer niet stil. Ze heeft een prachtig boek van haar zoon gekregen, het gaat over de bevrijding. Zestig jaar bevrijding, heet het.
