Binnen de jeugdzorg zijn de laatste jaren verschillende verschuivingen zichtbaar, waarbij de cliënt een meer actieve en meer centrale rol krijgt toebedeeld in het eigen hulpverleningsproces. Deze ontwikkelingen hebben gevolgen voor de bejegening: de wijze waarop de hulpverlener de cliënt tegemoet treedt. In dit onderzoek is getracht inzicht te krijgen in de aspecten die van belang zijn bij een goede cliëntbejegening. Op basis van informatie verzameld bij ex-cliënten en hulpverleners zijn via een kwalitatieve analyse 24 aspecten van bejegening achterhaald. Deze zijn onder te verdelen in acht categorieën. Op basis van de onderzoeksresultaten wordt een instrument geconstrueerd waarmee de kwaliteit van de bejegening in kaart gebracht kan worden.