Als een patiënt zijn haren kamt met een tandenborstel en zijn sokken over zijn schoenen aantrekt, ligt het voor de hand om te denken aan apraxie. Een patiënt met apraxie heeft problemen met, of is niet in staat om doelgerichte en aangeleerde handelingen correct uit te voeren. Apraxie is een van de klassiek omschreven neuropsychologische syndromen – zoals afasie*, agnosie* en amnesie – die kunnen optreden na hersenletsel. Apraxie komt vooral voor na hersenletsel, met name na een cva in de linkerhemisfeer, corticaal en meestal pariëtaal gelokaliseerd. De stoornis kan ook optreden bij dementie van het Alzheimer-type en bij de ziekte van Huntington. Bovendien komt apraxie vaak samen voor met afasie; dit is niet terug te voeren op verstoring van gemeenschappelijke processen, maar eerder het gevolg van letsel in dicht bij elkaar gelegen anatomische structuren.