Mutiple Sclerose (MS) is een ernstige auto-immuunziekte van het centrale zenuwstelsel, die de betrokkenen in psychologisch opzicht sterk op de proef stelt, omdat het beloop van de ziekte zo onvoorspelbaar is en omdat er steeds opnieuw onverwachte symptomen de kop kunnen opsteken. MS vergt een voortdurende aanpassing aan nieuwe omstandigheden, wat psychisch belastend is. De ziekteverschijnselen brengen beperkingen in het dagelijkse leven met zich mee, vooral op het gebied van het lichamelijke functioneren en het welbevinden, waarvan de invloed grotendeels afhangt van de manier waarop men deze veranderingen kan hanteren. Dit geldt voor het omgaan met incontinentie, vermoeidheid, cognitieve beperkingen, en seksuele en relationele veranderingen. Voor de persoon met MS zelf zijn het omgaan met onzekerheid, stress en emotionele reacties, zoals depressiviteit en verlies van zelfwaardering nauw met elkaar verbonden. Psychologische interventies, die gericht zijn op het versterken van de self-efficacy en het niveau van de lichamelijke belastbaarheid, komen aan de orde en de implicaties daarvan voor de behandeling worden aangegeven.
