In 1976 beschreef Miomir Cvek van het East>man Dental Institute in Stockholm een manier om na een gecompliceerde kroonfractuur de vitaliteit van de blootliggende en geïnfecteerde pulpa te behouden. Zijn behandeling bestond uit het amputeren van geïnfecteerd pulpaweefsel, gevolgd door het afdekken van vitaal en gezond weefsel met calciumhydroxide. Bijna dertig jaar na zijn eerste verslag spreken velen met bewondering over 'Cvek's pulpotomy', een behandeling die tegenwoordig nog steeds met veel succes wordt uitgevoerd. Aan de hand van een praktijkgeval worden de achtergronden ervan besproken.
