In het verleden werd het ziektebeeld astma ingedeeld naar klachten en longfunctiebeperking, vooral op het moment van de diagnosestelling. Het bleek echter slecht te voorspellen welke behandeling nodig was en hoe een patiënt zou reageren op behandeling dan wel of een patiënt de ziekte onder controle had. In de huidige GINA-richtlijn wordt de ernst van astma ingedeeld naar mate van controle op drie niveaus: optimale, matige en slechte instelling (tabel 5). De mate van astmacontrole wordt beoordeeld aan de hand van de behandeldoelen zoals geformuleerd door de NHG-standaard (tabel 6). Deze nieuwe indeling is nog niet gevalideerd.
