Herinneringen hangen niet als los zand aan elkaar, maar zijn verbonden met andere herinneringen. Een cluster bestaande uit een aaneenschakeling van geheugensporen die gerelateerd zijn aan een bepaald onderwerp wordt in de psychologie een schema genoemd. Nieuwe ervaringen die binnen dit schema passen, worden gemakkelijker en sneller verwerkt en kunnen leiden tot een sterker geheugenspoor in de hersenen. Die schemaopvatting vindt de laatste jaren in de neurowetenschappen veel weerklank omdat zij de basis vormt voor een beter inzicht in de neurale processen die ten grondslag liggen aan de vorming van het geheugen.
