Een visie op verplegen ontwikkelt een verpleegkundige gedurende haar loopbaan en opleiding( en) door vanuit de theorie aangereikte en geleerde opvattingen te combineren met in de praktijk ervaren en ontwikkelde opvattingen.
De visie op verplegen bestaat niet. In dit hoofdstuk leggen wij een visie neer, die vooral dient als start en basis van waaruit je als verpleegkundige een eigen visie kunt ontwikkelen. In het voorgaande hoofdstuk hebben we naar visies op mens, mens en omgeving en ziekte en gezondheid gekeken. Daarbij hebben we laten zien wat op dit moment de algemeen geldende opvattingen lijken in onze westerse cultuur en in onze maatschappij. In dit hoofdstuk presenteren we twee modellen die aansluiten bij die algemeen geldende visies. Daarbij hebben we gekozen voor:
-
een theoretisch referentiekader in de vorm van een model dat het breed aangehangen zelfzorgdenken in Nederland en België zo volledig mogelijk dekt: het zelfzorgmodel van De Jong en Kerstens
-
een organisatorisch referentiekader in de vorm van een model dat aansluit bij de wijze waarop men doorgaans in de verpleging aankijkt tegen het te hanteren verpleegsysteem: het model integrerende verpleegkunde.
Beide modellen hebben een vergelijkbaar verpleegkundig paradigma en ook de overige kernconcepten zijn niet tegenstrijdig. Door voor deze twee gemakkelijk te leren en te begrijpen modellen te kiezen hopen we de drempel te slechten voor de wat moeilijkere en meer afgeronde theorieën en modellen. Beide modellen zijn ‘groeimodellen’ die uitnodigen tot steeds weer toetsen van theorie en praktijk aan de concepten van beide modellen.
