Als we in Nederland vinden dat de kwaliteit van leven van mensen met dementie in verpleeghuizen beter kan, moeten we de oplossing dan zoeken in het meer of beter opleiden van verzorgenden? Of is er iets anders aan de hand? Die vraag blijft in mijn hoofd rondspoken na lezing van de artikelen in dit nummer van DENKBEELD. Cees Hertogh stelt in zijn bijdrage dat verzorgenden in verpleeghuizen geacht worden in hun omgang met demente mensen zo veel mogelijk te streven naar het normale, maar dat dementie zich nu juist kenmerkt door het abnormale. Die spanning trekt volgens Hertogh een zware wissel op verzorgenden en maakt dat zij regelmatig tekortschieten in hun benadering van mensen met dementie. In haar reactie op het artikel van Hertogh schrijft Jacomine de Lange dat het probleem van verzorgenden niet is dat ze jong en onervaren zijn, maar dat ze te laag zijn opgeleid.
