Tandartsen leren in hun opleiding dat er directe en indirecte restauraties zijn. Kennelijk is die indeling zo vanzelfsprekend dat het tandheelkundig woordenboek van Tempel en Houwink eraan voorbijgaat om de directe restauratie te omschrijven. De indirecte restauratie wordt eveneens niet omschreven. Wel is die af te leiden uit de omschrijving van ‘de indirecte methode’. In 1997 aldus gedefinieerd: ‘De thans vrijwel algemeen gevolgde methode om wasmodellen van inlays, driekwartkronen en kronen te vervaardigen op een stomp, verkregen door een afdruk van het geprepareerde element.’
