Sinds een jaar indiceren wijkverpleegkundigen zelfstandig. Zij zijn nu verantwoordelijk voor het hele zorgproces, van anamnese/ diagnose tot organiseren en het realiseren van de afgesproken zorguitkomsten. De verpleegkundige diagnosen zijn hierbij cruciaal: ze geven richting aan mogelijke uitkomsten en de in te zetten interventies. Hoe gaat dit nu, na een jaar, in de praktijk? Welke verpleegkundige diagnosen worden er gesteld? In dit artikel een eerste voorzichtige inventarisatie. En een eerste voorzichtige conclusie: er lijkt een grote variatie te zijn in de manier van diagnosticeren en indiceren tussen wijkverpleegkundigen en zorgorganisaties. En dat heeft de nodige gevolgen, voor zowel de cliënt als de financiers van zorg.
