Veel ouderen hebben last van een aanhoudend gevoel van uitputting na een lichamelijke, geestelijke of sociale inspanning, oftewel vermoeidheid. Er is vaak sprake van een wisselwerking van etiologische factoren, zoals multimorbiditeit, polyfarmacie, ondervoeding of een vertraagd herstel na een val of infectieziekte. Door in een vroegtijdig stadium de signalen te herkennen, hebben preventieve maatregelen meer effect, want wie vermoeid is, voelt zich vaak ook zwakker, beweegt minder en onderneemt minder activiteiten, waardoor niet alleen deconditonering optreedt, maar ook isolement dreigt. Door dit alles kan het welbevinden op lichamelijk, psychisch en sociaal gebied afnemen. Vroegtijdige herkenning van de symptomen, medisch onderzoek door de arts en met de juiste op de behoeften van de persoon afgestemde interventies kan de verpleegkundige de oudere patiënt helpen om de vicieuze cirkel te doorbreken.
