Reflectieteams (‘reflecting teams’, red.) worden al dertig jaar breed ingezet, maar er is weinig onderzoek gedaan waarin de ervaringen van cliënten en therapeuten met elkaar worden vergeleken en waarin wordt bekeken of er verschillen tussen beide groepen zijn in de typen reflecties die ze als het meest helpend ervaren. De data zijn afkomstig van de consultaties van twaalf heteroseksuele paren door een reflectieteam van een bekend opleidingsziekenhuis in het noordoosten van de Verenigde Staten. Paren met ernstige relatieproblemen kregen zowel mondelinge als schriftelijke reflecties, waarbij hun directe reacties na afloop van de consultatie en tijdens een nagesprek – twee weken erna – werden vastgelegd. Ook werden de reacties op de mondelinge en schriftelijke reflecties bekeken van de doorverwijzend therapeut van het paar en de teamleden. De data werden geanalyseerd aan de hand van zelfrapportagevragenlijsten en een grounded-theorymethode, met drie onafhankelijke codeerders. Zowel de cliënten als de therapeuten voelden zich erg geholpen door het interview, de mondelinge reflecties en de brief. De therapeuten en de cliënten vonden verschillende typen reflecties even helpend, bijvoorbeeld ‘het aanreiken van een ander perspectief’ en ‘het definiëren van het probleem als iets dyadisch’. De therapeuten ervoeren reflecties – zoals het gebruik van metaforen en ‘het in een positief daglicht zetten van de moeilijkheden’ – als meer helpend dan de paren, terwijl de paren het krijgen van bevestiging voor hun moeilijke persoonlijke ervaringen als meer helpend ervoeren. Bij zowel de mondelinge als schriftelijke reflecties richtten de therapeuten hun aandacht vooral op nieuwe inbreng en bevestiging, terwijl de paren zich meer richtten op bevestigende reflecties. De therapeuten voelden zich nog meer geholpen door de interventie van het reflectieteam dan de paren, een bevinding die in de bespreking aan bod komt; daarin wordt gezegd dat het reflectieteam als een krachtig hulpmiddel kan worden gezien voor therapeuten die behoefte hebben aan hoop en houvast wanneer ze in hun werk met cliëntsystemen met ernstige problemen zijn vastgelopen.
