Zowel in de jeugdhulpverlening als in wetenschappelijk onderzoek naar jeugdproblematiek is de focus voornamelijk gericht op pathologie en risico’s. Deze focus op risicofactoren blijkt echter tekortkomingen te vertonen, waardoor er een toenemende belangstelling bestaat voor protectieve factoren en veerkracht. In dit artikel worden deze begrippen, hun onderlinge samenhang en het belang van deze factoren voor hulp aan kinderen en hun omgeving nader toegelicht. We schetsen een korte casus en geven aanbevelingen voor praktische toepassingen van de focus op veerkracht.
