Onlangs heb ik een oude liefde opnieuw in de armen gesloten. In het verleden heb ik meer dan vijftien jaar in verschillende hoedanigheden bijgedragen aan het up-to-date houden van de gereedschapskist van professionals in zorg en welzijn. Dat was en is nog steeds heel dankbaar werk. Zeker als we kijken naar vakbroeders in de ‘hardere’ gezondheidszorg, moeten we constateren dat professionals in onze contreien nog steeds weinig in de melk te brokkelen heb ben. Vooralsnog missen zij de X-factor. In mijn nieuwe werkkring houd ik me sinds 1 januari weer bezig met het op peil houden van het vakmanschap in onze sector. Vraag is dan of er veel veranderd is in de loop van al die jaren.
