In de meeste ziekenhuizen en revalidatiecentra is de revalidatie van de patiënt in belangrijke mate gericht op het herleren van het lopen en het bevorderen van zijn zelfstandigheid met betrekking tot de activiteiten van het dagelijks leven. Dientengevolge worden de arm en de hand vaak verwaarloosd en blijven verstoken van specifieke behandeling, gericht op terugkeer van functionele activiteit. De patiënt wordt steeds handiger bij het verrichten van alle handelingen met zijn niet-aangedane hand en het volledige potentieel in de aangedane hand zal zo nooit geheel kunnen terugkeren. Ook als er geen activiteit in de arm en de hand terugkomt, is het belangrijk deze wel te behandelen aangezien elk deel van het lichaam de andere delen beïnvloedt. Wanneer de arm een duidelijke geassocieerde reactie vertoont en sterk in het spastische flexiepatroon trekt, zal dit invloed hebben op de manier waarop de patiënt loopt. Bovendien blijven evenwichtsreacties verstoord en kunnen de activiteiten van het dagelijks leven niet onbelemmerd plaatsvinden. Wat zijn uiterlijke verschijning betreft zal de patiënt zich ongelukkig voelen door de voortdurende gebogen stand van zijn arm voor zijn lichaam langs, waardoor onmiddellijk de aandacht op zijn handicap wordt gevestigd.
