Harde werkers in stilte: het is een imago waar de doorsnee Vlaming wel van houdt. Zo ziet hij zichzelf ook. Een stereotype natuurlijk, maar er is wel iets van waar. In de meeste rusthuizen (verzorgingshuizen), rust- en verzorgingstehuizen (verpleeghuizen) of thuiszorgdiensten in Vlaanderen geven medewerkers elke dag weer het beste van zichzelf. Zonder grootse theorieën of modellen, nuchter en met de voeten op de grond. Zonder instituten vol expertise ook waarom zij hun noorderburen wel eens benijden en met een uiterst krappe personeelsbezetting. Ze komen graag een kijkje nemen in Nederland. Of ze lezen DENKBEELD. Vaak met een gevoel van frustratie: ja maar, in Nederland kan zoveel meer en is alles zoveel beter. Het is het nederige kantje van het Vlaamse imago.
