Spoelt u maar

'Rookt u?' Vastberaden kijkt ze me aan. 'Ja en ik ga ook niet stoppen. Mijn man probeert me ook over te halen. Als je longkanker krijgt, ga ik je niet verzorgen hoor, zegt hij dan.' Ze lacht schor. 'Dan ga ik wel naar een verpleeghuis, heb ik tegen hem gezegd. Kun je me daar rondrijden in een rolstoel.' Stralend kijkt ze me aan. Haar gezicht is geplooid en boven haar zorgvuldig gestifte lippen heeft zich een barcode gevormd. Ze oogt te oud voor haar leeftijd. Onverstoorbaar gaat ze verder. Alle bekende dooddoeners passeren de revue. Van de zware shag rokende grootvader van 96 langs luchtvervuiling naar ik-rook-niet-over-mijn-longen. Ik sputter nog tegen dat roken niet alleen het risico op longkanker vergroot, maar ook de kans op COPD en een nieuw hartinfarct. Wil ze misschien een plaatje zien? Hartinfarct? Da's alweer vijf jaar geleden. En de cardioloog heeft het een schampschot genoemd. Geen enkele reden dus om te stoppen. Terwijl ik mijn verlies neem, besluit ze zelfvoldaan: 'Dan maar eerder dood.' …