De spieren van een kind ontwikkelen zich, ze worden sterker en ze passen zich aan de belasting en aan de groei van het skelet aan. Wanneer het skelet zou groeien zonder dat de spieren hun lengte effectief konden aanpassen, zou elke puber tijdens de groeispurt onbeweeglijk strak komen te staan door te korte spieren rond langer wordende beenderen en gewrichten. Dit beeld mag wat vergezocht zijn, de mogelijkheid van lengtetoename van spieren door dagelijks bewegen is onmiskenbaar en niet alleen in de jeugd. Bij verlamde tieners wordt de lengtetoename niet door beweging gestimuleerd en kunnen ernstige bewegingsbeperkingen in gewrichten optreden.
