Jarenlang heeft het in de zorgsector gedraaid om budgetten en wachtlijsten. Er werd vanuit de overheid, financiers en aanbieders vooral gestuurd op input en proces. Tegelijkertijd liepen de kosten van de zorg op. Het inzicht in resultaat en effecten voor de volksgezondheid bleef echter onduidelijk.1 Volgens de cijfers van het Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport (VWS) stegen de zorguitgaven van ongeveer € 30 miljard in 1999 naar bijna € 45 miljard in 2006.2 Dat is een stijging van 50% in acht jaar tijd: meer dan het dubbele van de inflatie!