‘Wij, Turkse mensen, zouden bepaalde signalen veel serieuzer moeten nemen en eerder de huisarts moeten raadplegen. Bij mijn opa dachten wij dat het met zijn leeftijd te maken had, dat het normaal was dat hij dingen vergat.’ Deze reactie van een kleinzoon van een Turkse man met de ziekte van Alzheimer maakt duidelijk dat in het signaleren van de verschijnselen van dementie nog een wereld valt te winnen. Wat is er mogelijk om dat proces te bevorderen en hoe kun je een betere diagnose stellen bij niet-westerse allochtonen?
